29 sierpnia o godz. 19.00 zapraszamy na spektakl w reżyserii Maryli Ścibor Marchockiej. Przedstawienie odbędzie się w dolnym kościele bazyliki Świętego Krzyża w Warszawie.  Honorowy Patronat nad wydarzeniem objęła pani Zofia Pilecka-Optułowicz.

Głosów użyczą: Michał Żebrowski, Jerzy Zelnik, ś. p. Janusz Zakrzeński, Katarzyna Wełpa, Tadeusz Ścibor Marchocki, Rafał Jan Porzeziński, Michał Piela, Maria Pakulnis, Cezary Nowak, Mikołaj Müller, Zbigniew Moskal, Olga Miłaszewska, Wojciech Malajkat, Anna Majcher, Piotr Machalica, Agnieszka Kuczyńska, Rafał Królikowski, Wiesław Komasa,  ś. p. Krzysztof Kołbasiuk, Mikołaj Kawecki, Marek Jaromski, Sławomir Grzymkowski, Bartłomiej Głogowski, Sylwia Gliwa, Stanisław Dembski, Jacek Bursztynowicz, Barbara Bursztynowicz, ks. Marcin Brzeziński, Urszula Bartos-Gęsikowska, Adam Biedrzycki. 

Robert Tekieli: „Kiedy przeczytałem w zapowiedzi, że tematyką Głosów jest rzeczywistość niemieckich obozów koncentracyjnych, pomyślałem: to już przeszłość, będzie nieciekawie. Okazało się jednak, że przeżyłem wstrząs. Spektakl przykuwał uwagę, wiersze sprawiały, że zaciskało mi się gardło, chwilami miałem łzy w oczach. Tematyka ludzkiego cierpienia, tematyka zła nieograniczonego niczym poza wyobraźnią oprawcy, niestety, zawsze będzie aktualna. I jeśli weźmie ją na warsztat utalentowany poeta, skutki są takie jak wyżej. […] Te subiektywne spojrzenia na dramatyczne najczęściej obozowe wydarzenia budują polifoniczny opis piekła. Topienie noworodków w wiadrze, obozowe miłości, sprzedawanie się. Deklaracje wiary i niewiary. Modlitwy. Dziecko opisujące różne wypróbowane przez siebie metody ucieczki od obozowej rzeczywistości w wyobraźnię. I prośba do dorosłego, by wziął je za rękę i poszedł z nim «na druty»”

Książka Głosy to poetycki zapis rzeczywistości obozów koncentracyjnych Buchenwaldu i Auschwitz, gdzie każdy niemal wiersz  to inna postać – głos w przestrzeni – mówiący własnym, często bardzo indywidualnym językiem, opisujący wydarzenia, legendy obozowe, codzienność – tak bardzo subiektywnie, że nieraz to samo wydarzenie nabiera zupełnie innego wymiaru. Urbankowski posługuje się swobodnie konwencjami i stylami, jednocześnie tworząc niemal zapis dokumentalny. Głosy oparte są na wspomnieniach więźniów, na prawdziwych wydarzeniach – nie ma w nich nic nadto.

Bohdan Urbankowski urodził się 19 maja 1943 roku w Warszawie. Poeta i dramaturg, filozof, twórca i teoretyk Nowego Romantyzmu, laureat wielu nagród. Po maturze rozpoczął studia polonistyczne i filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim. Uczelnię opuścił z tytułem doktora nauk humanistycznych. W czasach PRL-u związany z nurtem niepodległościowym opozycji, współredagował szereg pism podziemnych. Od 2010 roku jest przewodniczącym Rady Programowej Związku Piłsudczyków, od 2016 – członkiem nadzwyczajnym Światowego Związku Żołnierzy AK. Jest autorem ponad 50 książek – dramatów (zbiory: Dramaty płockie, Sny o ojczyźnie), esejów (Myśl romantyczna, Absurd – ironia – czyn, Kierunki poszukiwań), zbiorów poezji (W cieniu, Głosy, Dojrzewanie, Chłopiec, który odchodzi, Erotyk dla następcy, Jeśli zapomnę o nich), powieści (Ścieżka nad drogami) oraz monografii: Adama Mickiewicza, Fiodora Dostojewskiego, Józefa Piłsudskiego, Karola Wojtyły i Zbigniewa Herberta.