Simon Leys (właśc. Pierre Ryckmans, 1935-2014) - belgijski sinolog, pisarz, tłumacz, krytyk literacki i historyk sztuki; członek Australijskiej Akademii Nauk Humanistycznych i Królewskiej Akademii Literatury Francuskiej, wieloletni wykładowca na Uniwersytecie w Sydney, laureat licznych nagród (m.in. Prix Renaudot, Prix mondial Cino Del Duca, Grand prix de littérature Henri-Gal), odznaczony Orderem Leopolda.
Jako jeden z pierwszych pisał o zbrodniach maoizmu, zwłaszcza rewolucji kulturalnej, co zniszczyło mu karierę uniwersytecką we Francji i skłoniło do wyjazdu do Australii. Wychowanek jezuitów i wielbiciel Morusa, w działalności krytycznoliterackiej poświęcał szczególnie wiele miejsca pisarzom katolickim.
Autor m.in. „Les Habits neufs du président Mao” (1971), „Ombres chinoises” (1974), „Images brisées” (1976), „La Foret en feu: essais sur la culture et la politique chinoises” (1983), „L'Ange et le cachalot” (1998), „Protée et autres essais” (2001), trzytomowej pracy „La Mer dans la littérature française” (2003), w Polsce znany za sprawą „Szczęścia małych rybek” (2011) oraz „Studia nieużyteczności” (2018).