Data premiery

2017-12-04

Liczba stron

222 w oprawie miękkiej ze skrzydłami

ISBN

978-83-06-03409-7

Wybierz wersję produktu:

Papierowa

34,90 zł27,92 zł

Cyfrowa

17,00 zł

Autor:

Beata Obertyńska

Seria:

Poeci do kwadratu

Redaktor:

Anna Piwkowska

W wierszu, którego tytuł jest również tytułem tego zbioru, Beata Obertyńska napisała: „(…) trę żywą różę – i patrzę, / jak w miazgę amarantową, / w miąższ mlaskający ukradkiem, / zmienia się to, co przed chwilą / różą tu było i płatkiem (…)”. Ukazuje ona w ten sposób piękny obiekt – różę, następnie proces jej niszczenia i w końcu dalsze losy, życie w innej postaci.

Podobny cykl obrazów przedstawia Anna Piwkowska w swoim wyborze wierszy poetki urodzonej w Skolem niedaleko Lwowa. Prowadzi nas ona od młodości zanurzonej w ogrodzie, w obserwacjach natury, przez piekło wojny, po duchowe, niemal sakralne, odnalezienie się pod koniec życia. Zwraca nam uwagę na to, że nawet te najwcześniejsze i z pozoru beztroskie wiersze, są tak naprawdę pesymistyczne, a w ich strofach czuć nadchodzącą tragedię. Słusznie zauważa, że „nie pierwszy to raz, gdy historia wdziera się w ludzkie życie”. I twórczość.

Nie są to jednak wyłącznie wiersze mówiące o życiu jednej osoby lub o pewnym doświadczeniu pokoleniowym, są to w swojej istocie wiersze o miłości. Bo jak inaczej rozumieć słowa: „(…) i nie wiem, która z nich: róża / czy pamięć, pachnie mi słodziej”?

zobacz fragment książki spis treści

Informacje o autorze

Beata Obertyńska (ur. w 1898 r.) – poetka i pisarka. Dzieciństwo i młodość spędziła we Lwowie, jako poetka debiutowała w 1924 roku. Podczas II wojny światowej aresztowana przez NKWD, więzionai zesłana do łagru Loch-Workuta. Po uwolnieniu wstąpiła do Armii Polskiej w ZSRR i przeszła szlak bojowy: Iran, Palestyna, Egipt i Włochy. Po wojnie osiadła w Londynie. Laureatka licznych nagród, m.in. londyńskiego „Przeglądu Powszechnego” (1967), Fundacji Lanckorońskich (1972) i Stowarzyszenia Polskich Kombatantów (1972).

Recenzje i wywiady

Wiersze Beaty Obertyńskiej: „Stara studnia” i „Ural” czyta Anna Piwkowska.