14 kwietnia, godz. 16.00: promocja ONLINE „Bibliografii Stanisława Ignacego Witkiewicza”
Spotkanie kończące projekt wydania kompletnych dzieł Stanisława Ignacego Witkiewicza. Rozmowę z prof. Januszem Deglerem, Tomaszem Pawlakiem oraz Przemysławem Pawlakiem poprowadzi red. Małgorzata Piwowar. Dyskusja będzie transmitowana na żywo na profilu Państwowego Instytutu Wydawniczego na FB.
Bibliografia przez kapitułę Nagrody Witkacego została uznana za Teatralną Książkę Roku 2020.
Ostatni tom Dzieł zebranych Witkacego to praca ogromna, pionierska, bezprecedensowa: bibliografia wszystkich jego utworów literackich (powieści, dramatów, wierszy), pism estetycznych i filozoficznych oraz listów. Odnotowano dostępne dokumenty biograficzne oraz dane dotyczące recepcji w kraju i na świecie. Pierwszy wolumin (za lata 1895−1989) opracowali Janusz Degler i Tomasz Pawlak, drugi (za lata 1990−2019) – Przemysław Pawlak. Osobny dział poświęcony jest recepcji twórczości Witkacego w nowych mediach. Pisze prof. Janusz Degler: „Dziś miejsce Witkacego we współczesnej kulturze symbolizuje Autoportret wielokrotny wykonany w Petersburgu wiosną 1917 roku. Witkiewicz w mundurze oficera Pawłowskiego Pułku Lejbgwardii siedzi w gabinecie luster odwrócony plecami do obiektywu, a w lustrach widać cztery jego odbicia […]. Ta sama twarz, ale dzięki lustrzanemu trickowi każda inna. Obecność Witkacego od ponad półwiecza jest […] obecnością zwielokrotnioną i wieloraką. Jest to obecność dramaturga i malarza, powieściopisarza i teoretyka sztuki, filozofa i fotografa […]. Jest to obecność w teatrach zawodowych i amatorskich, w operze i teatrach muzycznych, w radio i telewizji, w salach wystawowych i w muzeach, w kinie, a nawet na estradzie. Jest to obecność zwielokrotniona przez dziesiątki artykułów, rozpraw i książek, jakie ukazują się każdego roku, co dokumentują obie części niniejszego tomu oraz (od października 2012) portal www.witkacologia.eu […] Odkrywamy raz po raz odbicia Witkiewicza, które zmieniają się i opalizują nowymi znaczeniami w zależności od aktualnego kontekstu, ale jego prawdziwa twarz pozostaje tajemnicą”.