Poezja Jakuba Pacześniaka jest wyciszona, minimalistyczna, utrzymana w duchu twórczości Juliana Przybosia, którego autor wymienia wśród swoich mistrzów obok Norwida i Eliota. Rzeczywistość przedstawiana w wierszach Pacześniaka ma wymiar kameralny, czytelnik często staje się świadkiem sytuacji intymnej, która stopniowo przeobraża się w obraz uniwersalny o wydatnej duchowej sile oddziaływania. W sposób umiejętny poeta wydobywa konkret miejsc geograficznych: rodzinnego miasteczka Boguchwała na Podkarpaciu, rzeki Wisłok, lasów pogórza.